Αυτές οι τεχνικές απαιτούσαν χρόνια εκπαίδευσης και προετοιμασίας. Η πάλη ήταν ένας συνδυασμός ευφυΐας και δύναμης, όπου οι παλαιστές έπρεπε να προβλέπουν τις κινήσεις των αντιπάλων τους και να αντιδρούν ανάλογα.
Το άθλημα της ελληνορωμαϊκής υπαγόταν αρχικά στον ΣΕΓΑΣ και για πολλά χρόνια περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα των Πανελληνίων Αθλητικών Αγώνων.
Τότε κάποιος θεατής φώναξε δυνατά ‘’Επεσες Μίλων’’, έπεσες επανέλαβαν πολλοί θεατές. Χωρίς να ταραχθεί και με τη βροντώδη φωνή του ο Μίλων σηκώθηκε ,στάθηκε και είπε ‘’Ναι, έπεσα ,αλλά μόνο μια φορά . Όποιος θέλει ας έλθει να με ρίξει δύο φορές ακόμη’’. Ακολούθησε πανδαιμόνιο επευφημιών και το στεφάνωμα του νικητή.
Ο Φιλόστρατος,λέει, η κόρη του Ερμή η Παλαίστρα ,που πέρασε τα χρόνια της ήβης στα δάση της Αρκαδίας εφεύρε την πάλη.
Σίγουρα έκανε την εμφάνισή της πριν από την εποχή του Σόλωνα γιατί σύμφωνα με πληροφορίες του Αισχίνη ,με νόμο ο Σόλωνας επέβαλε κανόνες για την λειτουργία της.
Η παλαίστρα ήταν ένας υπαίθριος χώρος με τα σκάμματα της πάλης ο οποίος περιβάλλονταν από ένα περιστύλιο όπου υπήρχαν στεγασμένοι βοηθητικοί χώροι. Η πάλη διεξάγονταν στο σκάμμα , ένα σκαμμένο και περιορισμένο χώρο με επίστρωση άμμου.
Έξαλλη η Καραβάτου με Μπαλάσκα γι αυτά που είπε για τον Μαζωνάκη: «Ρε Σταύρο, κάνουμε σοβαρή κουβέντα»
Η ικανότητα του ανθρώπου να αμύνεται στη μάχη σώμα με σώμα έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους προϊστορικούς κιόλας χρόνους.
Ο κριτής, εφόσον συμφωνεί, καταχωρεί τον αριθμό των σημείων (πόντων) που δόθηκαν μετά από κάποια τεχνική ενέργεια και κοινοποιεί το αποτέλεσμα μέσω ενός πίνακα, ενώ στον τομέα ευθύνης του περιλαμβάνεται και η υπόδειξη του παθητικού παλαιστή και της πτώσης προς το διαιτητή.
Το άθλημα της πάλης, με την πλούσια ιστορία του και τις τεχνικές του, συνεχίζει να εμπνέει αθλητές και λάτρεις του αθλητισμού σε όλο τον κόσμο.
Σε ορισμένες βέβαια περιπτώσεις συναντούμε και δημόσιες παλαίστρες όπως στη Δήλο ,την Αλικαρνασσό και στην Κόρινθο. Οι παλαίστρες αρχικά προορίζονταν για την άσκηση των παίδων, αργότερα όμως συναντούμε και γεροντική παλαίστρα στη Σάμο.
Χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο σαν μέσο εξάσκησης για να εξασφάλισει την ύπαρξη του μέσα στο χρόνο. Φανερώνει την επιδίωξη του ανθρώπου για επικράτηση για αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί τόσο παλαιό αγώνισμα όσο παλαιά είναι τα χέρια και τα πόδια του.
Η πιο υποτιμημένη μορφή πολεμικής τέχνης είναι ελληνική
Η πάλη στους αρχαίους check here Έλληνες είχε εξελιχθεί σε περίπλοκη τέχνη. Στο κέντρο του σκάμματος και με την ευθύνη του κριτή , οι αθλητές έπαιρναν μια στάση όμοια περίπου με εκείνη που παίρνουν και σήμερα.